Zwyciężyliśmy parafiadę – I D!
       Wygląda na to, że najwięcej wiedzieliśmy o podróżach Ojca św. do Ojczyzny i najmocniej wyciskaliśmy sztangę - dlatego w nagrodę postanowiliśmy cały dzień spędzić w malowniczo położonych Myczkowcach. Radość ze zwycięstwa jeszcze mocniej dotarła do naszej świadomości, gdy wsiadając rano do autokaru patrzyliśmy na tych, którzy nie mieli tyle szczęścia i z plecakami wędrowali do szkoły.
        Pierwszy postój był w Starej Wsi, w klasztorze Sióstr Służebniczek oglądaliśmy dość duży zbiór pamiątek przywiezionych z krajów misyjnych. Chyba największy podziw wzbudzał potężny niedźwiedź syberyjski, a mimo, że był wypchany, to nadal budził respekt. Nie mniej groźnie wyglądały szczęki rekina czy skorpion (dobrze, że za szybą). Dużo mogliśmy się dowiedzieć o pracy misyjnej i warunkach życia w innych częściach świata. Po takim „zastrzyku” wiedzy trzeba było odpocząć w Lesku na lodach i pysznych ciastkach.
         Wreszcie Myczkowce i piękny ogród biblijny, większość roślin została już wykopana na zimę, ale i tak było co podziwiać. Siostra – przewodnik, wyjaśniała co gdzie rośnie i dlaczego, a wszystko to miało swoje uzasadnienie w Piśmie Świętym.
         Oglądaliśmy też ogród miniaturek różnych starych kościołów, zdumiewała precyzja z jaką były wykonane a było ich tak dużo, że trudno policzyć.
         Niemały zachwyt budziło mini- zoo, niektórzy pierwszy raz w życiu widzieli dostojnego jelenia, czy upapranego w błocie po uszy dzika. Można było godzinami przyglądać się i komentować, co teraz robi struś,
a co osioł.
         Jednak ku zaskoczeniu dziewczyn największy podziw u chłopców wzbudzało potężne, zielone boisko i nie mogli się doczekać kiedy będą mogli go wypróbować.
         Nie brakowało też ogniska i pysznej pieczonej kiełbasy. Czas upłynął wyjątkowo szybko (szkoda, że w szkole idzie zdecydowanie wolniej) i ten piękny, pełen wrażeń i odpoczynku dzień zakończyliśmy wspólnie odmówionym różańcem w miejscowym kościółku. W modlitwie dziękowaliśmy za piękny czas, ale też o wiele prosiliśmy - również w waszych intencjach.
       Oczywiście nie da się opisać wszystkich naszych przeżyć, może trochę w tym pomoże, te parę zdjęć które udało nam się zrobić.
Jedno jest pewne, że warto było trochę poszukać i dowiedzieć się o naszym Wielkim Rodaku (tego nam nikt nie zabierze), a dodatkowo dopisać do swojego życiorysu jeden więcej udany dzień.