ul. Miodowa 6     35-303  Rzeszów   tel/fax 017 7482730                        
Strona główna
O szkole
Mapa dojazdu
Zdjęcia
Video
Sukcesy
Koła i kluby
Sport
Dziennik elektroniczny
Podział godzin
Linki
Dla szóstoklasistów
Dyrektor
Wicedyrektor
Grono pedagogiczne
Godziny pracy
Patron
Kalendarz imprez
Tradycje szkolne
Dokumenty
Programy
Organizacje
Stowarzyszenia
Koła zainteresowań
Konkursy
Biblioteka
Kronika
Pracownicy szkoły
Publikacje
Rzeszów
Strony klasowe
Plan lekcji
Klasy
Zajęcia dodatkowe
Konsultacje
Fakultety
Wymagania
Osiągnięcia
Złoty absolwent
Podręczniki
Rada Rodziców
Regulamin RR
Dokumentacja
Wywiadówki









 

 


"
RZESZÓW"

Początki powstania Rzeszowa sięgają odległych czasów. Już 4000 lat przed n.e. żył tu człowiek, a w okresie X-XIII w. Istniała ludna osada, przypuszczalnie obronna, i lokalne targowisko, które z czasem przekształciły się w przedlokacyjne miasteczko. W 1354 r. Kazimierz Wielki nadał Rzeszowowi prawo magdeburskie. Miasto było własnością prywatną. Z woli króla pierwszym jego właścicielem został Jan Pakosławic ze Stróżysk, będący protoplastą rodziny Rzeszowskich.

Rzeszów rozwijał się szybko i pomyślnie, osiągając w XVI i XVI I w. okres największego rozkwitu. Miasto było wówczas obwarowane, posiadało wiele okazałych budowli i obronny cechach. Szeroko słynęły rzeszowskie targi i jarmarki. W późniejszym czasie na skutek licznych wojen i klęsk żywiołowych, ogólnego zaniku gospodarki oraz niewłaściwych rządów stulecia.

<-------------

Fragmenty elewacji Rzeszowskich Kamieniczek

<-------------

Ratusz - siedziba urzędu miasta

 

Kościół Świętego Krzyża i zespół budynków kolegium pijarskiego

Egzystencja miasta w dużym stopniu związana była z jego posiadaczami. Od ich woli uzależniony był rozwój handlu i rzemiosła, samorząd, sądownictwo, szkolnictwo i inne dziedziny życia społecznego. W 1658 r. Ówczesny właściciel miasta Jerzy Sebastian Lubomirski założył sławne później kolegium pijarów. W 1845 r. za czasów austriackich,  Rzeszów przestał być miastem prywatnym.

W XIX w. Rzeszów należał do rzędu niewielu miast Galicji, które mimo politycznego i gospodarczego ucisku rozwijały się i tętniły życiem. Miasto było ośrodkiem ruchów patriotycznych, tu rodziły się spiski przeciw rządom zaborcy, działały komitety wspomagające wielkie zrywy narodowe, powstawały zalążki ruchu ludowego i robotniczego. Utworzenie w 1867 r. Powiatu rzeszowskiego oraz przyznanie miastu uprawnień samorządowych podniosły jego rangę, a budowa dróg i linii kolejowych umożliwiła rozwój gospodarczy. W 1890 roku miasto posiadało już kilka małych zakładów przemysłowych, 458 domów i 11 166 mieszkańców. W początkach XX w. Otrzymało gazownię i elektrownię.

Tuż przed wybuchem ostatniej wojny w ramach budowy Centralnego Okręgu Przemysłowego podjęto w Rzeszowie budowę filii fabryki Cegielskiego i zakładów lotniczych. Miasto ogarnął niezwykły ruch budowlany. Oprócz fabryk powstało wiele nowych domów, urządzeń komunalnych i placówek usługowych. Do miasta przybyło tysiące nowych ludzi, fachowców i szukających zatrudnienia bezrobotnych , powodując szybki wzrost liczby jego mieszkańców do blisko 41000 osób

Podczas wojny w wyniku zbrodniczej działalności hitlerowców Rzeszów poniósł znaczne straty materialne i ludnościowe. Zniszczone zostały zakłady przemysłowe, wiele innych obiektów i budynków, zginęło ponad 12 000 jego mieszkańców. Wolność miastu przyniosły wojska 60 Armii Radzieckiej gen. P. Kuroczkina, które po trzech dniach walk rankiem 2 sierpnia 1944 r. Wkroczyły do Rzeszowa.

W kilkanaście dni po oswobodzeniu Rzeszów uzyskał nie notowany poprzednio awans, miasto podniesione zostało do rangi stolicy województwa utworzonego z dotychczas wyzwolonych powiatów południowo-wschodniej części kraju. W reprezentacyjnej sali rzeszowskiego ratusza 18 sierpnia 1944 r. odbyło się pierwsze posiedzenie Wojewódzkiej Rady Narodowej. W niespełna rok później na mocy dekretu Tymczasowego Rządu Jedności Narodowej z dnia 7 lipca 1945 r. Zostały formalnie potwierdzone wcześniejsze ustalenia dotyczące powstania nowego województwa, dla którego przyjęła się z czasem popularna nazwa ziemi rzeszowskiej. Tak rozpoczął się okres wielkiego społeczno-gospodarczego rozwoju Rzeszowa. Z biegiem lat powiększał się obszar miasta, przybywało mu domów, ulic i osiedli mieszkaniowych. Miasto otrzymało nowy układ komunikacyjny, sieć wodociągową, kanalizacyjną i gazową, nad zalewem Wisłoka powstały tereny rekreacyjne. W obrębie śródmieścia wzniesiono szereg reprezentacyjnych budynków różnych urzędów i instytucji, gmach filharmonii i ośrodek sportowy ROSiR. Duże wydatki poniesiono na odnowę zabytków. W 1977 r. Podjęto zakrojone na szeroką skalę roboty związane z rewaloryzacją rzeszowskiej starówki.

Współczesny Rzeszów to duży i ciągle rozwijający się ośrodek przemysłowy. Największym i najstarszym zakładem jest Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego PZL, znany w kraju i za granica producent silników lotniczych. Poza WSK-PZL do ważniejszych obiektów przemysłowych należą: Zakłady Zmechanizowanego Sprzętu Domowego "Predom-Zelmer", Rzeszowskie Zakłady Graficzne, Zakłady Przetwórstwa Owocowo-Warzywnego ALIMA GERBER i Rzeszowskie Zakłady Farmaceutyczne "ICN Polfa".

 Miasto jest również ważnym ośrodkiem szkolnictwa i nauki, posiada kilkadziesiąt szkół średnich i zawodowych, samodzielne wyższe uczelnie - Politechnikę Rzeszowską, Wyższą Szkołę Pedagogiczną i Wyższą Szkołę Informatyki i Zarządzania, filie: UMCS w Lublinie, SGH w Warszawie, Akademii Rolniczej w Krakowie i Akademii Muzycznej w Krakowie. Rzeszów jako centrum województwa w coraz większym stopniu spełnia rolę prężnego ośrodka kulturalnego o szerokim zasięgu oddziaływania. Istnieje tu m.in. Państwowy Teatr im. W. Siemaszkowej, Filharmonia im. A. Malawskiego, Państwowy Teatr Lalki i Aktora "Kacperek", Wojewódzki Dom Kultury, kilkanaście bibliotek i różnych towarzystw naukowych oraz społeczno-kulturalnych.


© 2008 www.gm8.resman.pl